7 Saatlik Katmandu Pokhara Ulaşımı

Ülkenin en güzel bölgesine giderken yol olmayan ülkede yapacağınız 7 Saatlik Katmandu Pokhara Ulaşımı ciddi bir planlama da gerektirdiğinden ayrıca ele alınmayı da hak ediyor.

Bazılarınız ne var bunda İstanbul’dan Ankara’ya gitmek gibi bir şey olmalı diyebilir. Hayır arkadaşlar bu ülkede her şey zor ve bu günün teknolojisinde pek de anlayamayacağınız şeyler. Zaten şu an bu yazıyı okuyorsanız bilin ki o yüzden size gezgin diyorlar.

Bazen bu yüzden 2 şehir arasında yapacağınız çok basit gibi görünen bir yolculuğu bile reporter seviyesine inip siz gezginler için anlatmak zorunda kalabiliyorum. 

Pokhara malesef daha çok gezginlerin ya da hippilerin tercih ettiği Türkiye’den turların uğramadığı bir bölge. Yani buralara turla gelirseniz muhtemelen görmeyeceğiniz bir yer. Benim ise buraya gelme sebebim. Başlayalım o zaman bu zorlu yolculuğun hikayesine…

Katmandu Pokhara Ulaşımı

Bu konu çok basit. Elinizde sadece 2 seçenek var. Uçak ya da otobüs. 

Uçak ile 25 dakikalık bir yolculuk yapıp Tribhuvan Uluslararası Havaalanı (KTM)’ndan Pokhara Havalanı (PKR)’na uçabilirsiniz. Ancak buradaki sıkıntı uçak ücretleri. 

Devlet, yolu olmayan ülkede kendi vatandaşlarını ülkenin her köşesine uçakla ulaştırmaya çalışıyor. Ama ülke de fakir. Bu nedenle de uçuş ücretleri çok düşük. Diğer taraftan kendi vatandaşları için uyguladığı bu güzel desteğin maliyetini de ülkeyi gezen turistlerden çıkarıyor. 

Şöyle açayım bu mesafeyi bir Nepal vatandaşı 25 $ karşılığı uçarken siz sadece yabancı olduğunuz için 125 $ ödemek zorunda bırakılıyorsunuz. Tabii ki bu fiyat bileti çok önceden alırsanız geçerli. Havaalanından bilet almaya kalkarsanız 2 katına kadar ücret istiyorlar. Haliyle bu kadar kısa bir yolculuk için de bu parayı vermek istemiyorsunuz. Çünkü 125 $ gibi bir parayla Pokhara’da 1 hafta çok iyi bir otelde krallar gibi kalabilirsiniz. Yine de ben bu parayı veririm derseniz iç hatlar için Yeti Airlines sitesine bakabilirsiniz.

Bu durumda size sadece otobüs seçeneği kalıyor. Bu seçenek ise 10 $ ila 25 $ fiyat aralığında farklı opsiyonlar içeriyor. Size mutlaka tavsiye edilen ise ülkedeki en lüks ulaşım şekli olarak gösterilen 25 $ değerindeki delüks otobüs yolculuğu….

Eğer araba kiralarım diyorsanız sakın diyorum kesin kaza yaparsınız. Çünkü ülkede yol yok. Trafik tersten ve şoförler çok hızlı ve çok kötü araba kullanıyor. Kesinlikle denemeyin bile… 

Bugün bizler hiç bir acenteyi aramadan kredi kartı ile biletlerimizi istediğimiz şirketten alıyor ve son dakika elimizi kolumuzu sallayarak otobüsümüze biniyoruz. 

Burada bunu yaparsanız otobüse muhtemelen binemezsiniz. Zaten böyle bir şey de yapamazsınız çünkü böyle bir alt yapı yok.

Önce ilgili acenteye gideceksiniz. Tabii ki bunu da son gün akşam değil 3 gün önce yapacaksınız. 

Thamel’in kuzey tarafından çıkıp soldan aşağı inerseniz belki de Katmandu’nun merkezi diyebileceğim Swayambhu Caddesi’nin başından itibaren bir çok otobüs acentesi var.

Benim tercihim aynı caddenin başındaki Nepal Thirsty Travels & Tours oldu. Burada size bir bilet yazıyorlar ancak bunu kaydedecek bir sistemleri yok sadece para alındığı belli olan bir bileti size verip ne olursa olsun kaybetmemenizi aksi takdirde otobüse binemeyeceğinizi söylüyorlar. 

Düşünün bileti kaybederseniz bilgisayar ortamında bakabilecekleri bir yer yok. Her şeyi telefon ve kontenjan listeleri ile çözmeye çalışıyorlar.

Ben bu sistemi görünce korkudan Pokhara’dan dönüş biletimi de almaya karar verdim ve ülkenin en lüks ve rahat ulaşım şirketi kabul edilen ve 22 kişilik banyolu Mercedes otobüsleri kullanan Travelnepal Otobüs Şirketi’nden gidiş dönüş bir bileti ödendi yazdırarak hemen aldım. Buna çok dikkat edin. Bilete de yemek dahil 50 $ para ödedim. Burada turistlere bileti yemek dahil satıyorlar. 

Alternatiflerden de söz ettiler tabii ki ancak o otobüslerin 10-15 $ olmakla birlikte yemeksiz ve rahatsız olduklarını söylediler. Üstelik de yolculuk 9 saate kadar çıkıyormuş. Böyle olunca da başka seçeneğiniz kalmıyor zaten. 

Son olarak bileti kesinlikle kaybetmememi ve en geç 06:45’de ya acentenin önünde (yetkili sizi alıp durağa götürüyor) ya da Swayambhu Caddesi’nin diğer tarafındaki Sorhakhutte Otobüs Durağı’nda olmamı istediler. 

Otobüse Biniş

Sabah 06.00 da ödememi yapıp otelden ayrıldım. Acente ve durağa Thamel’in kuzey tarafında kalıyorsanız azami 10 dakikada ulaşabilirsiniz.

Saat 06:15’de Swayambhu Caddesi’ne vardığımda korkunç bir kalabalık, arkaya doğru en az 1 km 0tobüs kuyruğu gördüm. Bunun sebebi ülkede alt yapı olmaması sebebiyle yollarda ışıklandırma olmaması. Otobüslerin akşam olmadan son durağa varmasını istiyorlar. Yollar da zaten kötü. En mantıklı uygulama tabii ki bu. Yani özetlersem günde karşılıklı bir otobüs seferi var bindiniz bindiniz yoksa en iyi ihtimal yer varsa ertesi güne kalırsınız.

Gelelim bu başlığı yazma sebebime. Ben ilk duraktan 07:00 gibi gelen otobüse bindim. Tahmin ettiğim gibi önce numarama değil paranın ödenip ödenmediğine baktılar. Numarama değil gösterdikleri yere oturdum. 

Otobüs şehir içerisinde 2 durağa daha uğradı ve kıyamet koptu. Yolcuların bazıları ödeme yapmış olmalarına rağmen fazla bilet satıldığı için otobüse binemedi. Herkes oldukça kızgındı çünkü ilk alternatif ertesi gün ve yer bulamazsanız tüm planlamanız da altüst oluyor. Yani sonuç olarak mutlaka otobüse ilk duraktan binin.

Biraz da otobüsten bahsedeyim. Gördüğünüz lüks koltuk görüntüsü tamamen balon. Otobüs oldukça pis ve yağlı. Elleriyle yemek yemelerinin sonucu sanırım. 

İçerisi çok sıcak. Aircondition demişlerdi. Sadece pervane var. Üstelik benimkisi de kırık. Wi-fi var demişlerdi o da yalan çıktı ve tüm bunlara rağmen bu otobüste yolculuk yapmaya hak kazandığı için herkes mutlu…

Hareket ve İlk Mola

Kaptan ve muavinin oturduğu yer 22 yolcudan tamamen izole.

Otobüs sanki 1+1 ev gibi. Şoför kabininde ne ararsanız var.

Ancak yola çıkınca inanılmaz bir sarsıntı başladı. Yol çok kötü ve siz hava yastığını üzerindesiniz ancak yine de çok fazla sarsılıyorsunuz. Her hangi bir şeyi okumanız ya da seyretmeniz mümkün değil. 

Üstelik şoförler inanılmaz tehlikeli araba kullanıyor. Devamlı yüreklerimiz ağzımıza geliyor.

Bu arada muavin uyarıldı sanırım kusacaklar için hemen torba ve kahvaltı dağıtmaya başladı. Kahvaltı dediğiniz tadı keke benzemeyen kek ile ne suyu olduğunu anlamadığım bir meyve suyu idi. Kek bayat ve en az 1 haftalıktı. Dokunmadan bıraktım.

Sonunda ilk molamızı yapıyoruz. Otobüs olarak tuvalet kuyruğundayız.

Siddhartha Riverside Resort Pvt Ltd, Chitwan

İlk yemek molamızı yola çıktıktan 3 saat sonra Katmandu’nun sadece 100 km batısında yer alan Siddhartha Riverside Resort bünyesinde veriyoruz. 

Düşünün Thamel’den çıktıktan sonra sadece 1oo km mesafeyi şoförün tüm kuralları çiğneyen kullanımına rağmen 3 saatte alabildik.

45 dakikalık bu yemek molasına başlamadan önce ahçı yemeğin hazır olmadığını söyleyince ben de fırsatı değerlendirip hemen etrafa bir göz attım.

Bu otel Trishuli Nehri’nin güney kıyısında yer alıyor. Havuzu da var.

Bizim için 3 yıldız ayarında bir otel. Eğer yolunuz düşerse günlük 40 $ bir ücret ödeyerek gecelemeniz mümkün.

Yemek hazır olunca hepimizi restorana davet ediyorlar. Bu Katmandu dışında ilk yemeğim olacağı için ne yiyeceğimizi çok merak ediyorum.

Şoför, muavin ve ben aynı masaya oturuyoruz aslında biraz da ben böyle istiyorum. Yol ve yemek hakkında sorular soruyorum. Türk olduğumu öğrenince çok şaşırıyorlar. Muavin ilk defa bu yolda Türk görüyormuş. 

Yemeği merak ediyorsunuz aslında basit bir Nepal Tabağı diyebilirim. Tatsız tuzsuz pirinç, noodle, karnabahar-patates, mercimek çorbası ve manda eti. Tabii ki bunların orijinal adlarını Katmandu’da Ne Yenir? Nerede Yenir? başlıklı yazımda bulabilirsiniz. Bu arada şoför ve muavin gördüğünüz yemeği tamamen eliyle yedi.

Şoför biz yemek yerken bir yandan da otobüse benzin koydurdu. Ben de hemen karşılaştırma yapabilmek için benzin fiyatlarına baktım. Dizel benzinin litresi bizim paramızla 5,6 TL civarında idi. Yani neredeyse ülkemiz ile aynı. Cidden bozuldum. Çünkü Dünya’nın en fakir ülkelerinden birinden bahsediyorum. Benzin alımı bitince tekrar yola çıktık.

Trishuli Nehri

Trishuli Nehri, buradan itibaren 50 km daha bize eşlik ediyor. Nehir, Hindistan’a akan Narayani Nehri’nin bir kolu ve Tibetten doğuyor.

Bu bölgede nehrin 2 tarafında bir çok otel ve kamp gördüm. Hatta askeri kamplar bile vardı. Ancak benim dikkatimi daha çok rafting yapan yabancılar çekti. 

Nehrin üzerinde ise arabaların da geçebileceği çok az köprü var. Halkın karşılıklı geçişi daha çok gördüğünüz asma köprüler ile sağlanıyor. 

Pokhara

Yaklaşık 7 saat süren oldukça yorucu yolculuğumuz şehir ile havaalanı arasında bulunan Tourist Bus Park’ta sona eriyor.

Otellere ulaşım buradan sağlanıyor. Buradan otellere gitmek için 2 seçeneğiniz var. Önceden koordine edip otelin sizi almasını sağlamak ya da buradan taksi tutmak. İkisinin de ücret farkı yok. 

Oteller servis ücretini bedava yapmıyor. Hesaba ekleniyor. Taksiler de şehir içi 4-5 $ ücret istiyor. Fazlasını vermeyin. 

Diğer taraftan fark ettiyseniz burada halkın arabaları gibi taksiler de küçük. Bunun sebebi tahmin edeceğiniz gibi benzin fiyatları ve yolların darlığı ve kötülüğü.

7 saatlik Katmandu Pokhara Ulaşımı ile ilgili benim anlatabileceklerim bu kadar. Bu yazıdan sonra Pokhara’yı gezmeye başlayacağız. Pokhara ve çevresi ile ilgili diğer yazılara Nepal Gezi Rehberi‘nden ulaşabilirsiniz. Sağlıcakla kalın.